Ümit Yaşar Oğuzcan-Hikaye Şiiri (Kendi Kaleminden Hayatının Kısa Bir Özeti)

Yıl 1926 Ağustos ayı Tarsus'ta sofular mahallesinde Allar giyinmiş bir kadın Doğum sancıları çeker Çeker ya... Toplanır konu komşu Evde bir telaş bir kıyamet Elleri nur olsun ebe hanımın Çıka gelir fakir haneye Gelir ya.. Nur topu gibi bir oğlan çocuğu Güzel mi güzel beyaz mı beyaz Anasının kibrinden yanına varılamaz Ağzı kulaklarına varır peder beyin Varır ya... Çifte çifte maşallahlar boncuklar Kaynar lohusa şerbetleri güğüm güğüm Hayır duaların biri bin paraya Bir de isim konur fukaraya Konur ya... Ninniler söylenir salıncaklar sallanır Türlü türlü oyuncaklar alınır Güldüydü,yürüdüydü,koştuydu derken Çocuk büyür mektebe gider Gider ya... İlk mektep orta mektep lise Edebiyat fizik kimya her neyse Bir yandan hastalıklar ameliyatlar Başı döner dünkü yavrunun Döner ya... Yaşı varır yirmi ikiye İçkiyi sigarayı kadını öğrenir Çöker omuzlarına maişet derdi Gece gündüz şiir yazar bir yandan Yazar ya... Kavak yelleri eser başında Değmez ayakları yere bir türlü Bu arada evlenir nasılsa Çoluk çocuk sahibi olur Olur ya... Ekmek derdi kömür derdi ev derdi Kimin umrunda aşıksa parasızsa Şu meyhane senin bu meyhane benim Anlar ayık kafa ile çekilmeyeceğini dünyanın Anlar ya... Bu hikayenin sonunu kim bilir Dünyanın derdi dünyada kalır Biter kederi garipciğin Elbet bir gün oda ölür Ölür ya....