Nereye Taşısam Bu Yalnızlığı
Eskimeyen bir gençlik türküsü
Yabancı bir kentin uzaklığında
Gelmeyecek bir tranvayı bekleriz
Moda koyunda...
Mavisi unutulmuş umarsızlar kentinde
Çıngıraklı kapılar alın içeri beni
Yokluğunu soluduğum sert gündönümlerinde
Soyu tükenmiş kuşları ağırlıyor
Sıcak yaz geceleri...
Kimse sahip çıkmıyor anılarına
Özgürlükler biçiyor içimizdeki yabancı
Çalıntı utangaç suçlu
Kaytan bıyıklı erkeklerle
Ondüle saçlı sevgili
Bebek akşamlarında
Duyulmuyor çalgıların sesi
Kılık değiştiren kent
Mavilikler dikmiyor
Yeşil önlüklü
Gecikmeli akşamlarda
Soluduğum tutsaklığımdı
Uzak iklimler getirdi haberini
Ay ışığın öptüğü penceren kapandı üzerimize
Hangi soytarının çizmeleri ezdi beyaz gülleri
Bir geçmişin şarkısından geldi bırakılmışlığım
Cebimde suçumun kelepçesi
Nereye taşısam bu yalnızlığı
Bize yabancılaştı artık
Buluştuğumuz akşam vakitleri....
0 yorum:
Yorum Gönder